De beslommeringen van een ligfietsende levensgenieter

De rok en de non

Je zult maar gaan werken bij de nonnetjes. In rok, dat wel. Maar als je dan ruim bemeten bent kun je kennelijk problemen ontmoeten. Te lange rokken zijn eigenlijk niet in voorraad en voor dat je het weet hebben die dames nonnen je de das omgedaan. Gewoon een stukje extra toevoegen aan de lengte van een bestaand rokje en je loopt mooi niet meer in minirok. Maar je staat kennelijk wel voor paal.

Als ik zo voor paal zou staan, dan wist ik het wel. Ik zou er iets heel moois aan gaan doen. Een kleurtje en een lekker geurtje, enfin zo gek zijn kennelijk die nonnekes nog niet. Zielig is het wel als blijkt dat je er kennelijk onderaan met te korte nylons moet gaan lopen. Slecht voor een scharrel, en kruis op half zeven. De zaak dwarrelt op de struise vloeren van het klooster. Ik heb voorgesteld daarvoor een paar extra bretels ter beschikking te stellen.

Op dat moment schoten ogen vol vuur. ’t Zal toch tot de verjaardag moeten wachten vermoed ik. Misschien is een koersbroek (van de wielrennerij) ook wel wat!!!!

‘k Zie het voor me. Uitpuilend op bepaalde plaatsen. Maar?

Tegenwoordig zijn er broeken die al voorzien zijn van wonderschone bandjes. Extra large en zonder bretels. De lange pij kan worden omgewisseld. Zedig en sereen door de Limburgse heuvels. Gezwind, zelfs handig op een ligfiets. De wind waait niet meer in de pijp en opstappen kan zonder enige vorm van discretie gewoon plaatsvinden. Het blijft een discreet gebeuren en verhoogt de geschwindigkeid, zoiets.

Per slot van rekening is zelfs op een driewieler noch op een scootmobiel een nonnenpij aantrekkelijk. Een spiekerbroek van honderd eurie’s is uiteindelijk ook wel acceptabel. Daar hebben de bretels geen invloed op.

Wel is een bretel handig. Je kunt er fluks en fli(e)tsend het nodige achter stoppen. Een kaart, een snotterdoek, je bijna afgewaaide petje en dat soort zaken.

Enfin, zij die het leest weet welk een geest van gedachten een verhaaltje over rokken en nonnen en bretels kan oproepen. Ik zal er ook een plaatje aan gaan toevoegen, als mijn koersbroek is gefotografeerd! Grijns…….IMG_0004.JPGIMG_00012.JPGHet kan niet missen. Dis is echt een broekje voor de nonnekes!

Vorige

Tentoonstelling 3

Volgende

1 april lijkt op vrijdag de 13e:tentoonstelling 4

  1. Carin Koedam

    Beste Pieter,

    Laat ik je een ding verzekeren; jouw broekie zou zeker afgekeurd worden bij de nonnekes! Wat denk jij hoeveel van de kuiten nog te zien is?! Dan het strakke model, zo anders dan de wijde, ruime rokken van de nonnen. Die laten alles aan de fantasie over! Ben nou eerlijk, dat is bij jouw broekie toch minder het geval?! Dan wil ik nog kwijt dat ondanks mijn lange landingsgestel ik erin slaag om de bijpassende lengte broeken (in alle soorten en voor alle gelegenheden) op te speuren. Als je mij ooit ziet lopen en je denkt dat kan echt niet, dan hoor ik het graag. Met andere woorden; laat die bretels uit je hoofd of betrek ze op de spannende momenten bij jouw vrouw, daar kan ik me nog iets bij voorstellen.
    Ik heb strenge lessen in zedelijkheid gekregen bij de nonnen; niet aan een ijsje likken op straat, dat staat niet netjes je tong te tonen (dan maar rennen als je nog zin in ijs hebt), niet arm in arm lopen met een andere vrouw want daar kun je neigingen van krijgen (vraag me niet welke, heb ik nooit durven vragen). Dan doe ik maar een greep uit de lessen die ik kreeg. Jouw broek en bretels komen daar zeker weten niet in voor.
    Ja, ja ik heb een leuke tijd gehad bij de nonnen en zij hebben het heel zwaar met mij gehad, want ik was niet zo’n makkelijke leerling!
    Groet,

    Carin

  2. Tjonge – pa: je maakt er werk van! Speciaal een setje kussens in de gretels hijssen om je woorden kracht bij te zetten!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén