De beslommeringen van een ligfietsende levensgenieter

Vragen staat toch vrij?

Er zijn vrienden die je zo af en zo toe eens iets toestoppen.

Vadertje staat stopt ons nog niet zoveel toe, maar dit vadertje zit. Met de handen in de stoppels van de baard. Verwoed tracht ik een vraag onder woorden te brengen. Het antwoord moet pennen in beweging zetten.  Zeker, ook de stoppels van het veld kunnen je dan een aardig eindje zoet houden, maar neen, zoethout is het niet.

Raadsels.  Die kunnen je bezig houden. En vrienden die je soms zomaar even een raadselachtige vraag stellen. “Weet jij wat…”. Nou, ik ga niemand over de hekel halen, maar…

Er zijn van die vrienden die dan woorden onder je aandacht  brengen met de vraag of je weet waar “Abraham de mosterd vandaan haalde”. Nou, in de tijd dat ik nog achter de boerenkoolstronken zat te peinzen wat het leven me zou brengen,  kreeg het idée om ook eens een algemeen raadseltje op te stellen. Want wat is nu het leven zonder raadsels?

Zeker, bijbels gezien werden er ook wel eens bijzondere raadsels gesteld. En als je dan het antwoord niet wist, wisten ze het wel. Maar goed, zonder allerlei woedende gevolgen, zoals bij Simsom bijvoorbeeld, is het toch ook wel aardig om nu eens spinnend als een kat de navolgende vraagstoot te plaatsen (en een antwoord ook binnen de huwelijkstermijn is bijbels gezien natuurlijk correct (ook al is hier geen sprake van een huwelijk):

Hoe heet  het vlechten van rijshout, samengesteld van wiepen met de aardeinden naar buiten en de bleeseinden naar binnen?

Hierbij moet natuurlijk worden aangegeven wat een “blees” of “bleeseinde” is, “aardeind” en “wiep”.  Ik verwacht wel een antwoord vanaf het Oosterheem. Immers de wijzen komen uit het  Oosten. Spinnend in mijn mandje, knorrend van genoegen, wacht ik de reactie af. En laat ik het belonen met een mooi biertje als het antwoord verantwoord voldoet aan de normen die gelden voor waterstaatstermen. Ik verklap er alvast bij, dat het antwoord bestaat uit één woord, van het aantal letters dat ook in deze gehele tekst verborgen zit.

Dat biertje is er natuurlijk alleen voor de bewoner van Ootserheem, want anders ben ik straks een paar kratten kwijt en dat kan deze Karel niet trekken.

é
LATIN SMALL LETTER E WITH ACUTE
Unicode: U+00E9, UTF-8: C3 A9

Vorige

Vuile sluipmoordenaar.

Volgende

on(der)wijs

  1. Ik weet het, maar ik zeg het niet, omdat anders iemand het ziet.
    Ik zie de snor van Pieter heen en weer wiepen.
    Zoals de top einden van Oosterheems tenen rijshout.
    Als de vragensteller zijn tenen komt oogsten [ het liefst als er ijs op de sloten ligt of legt], dan gaan we samen deze bossen bundelen. Met een veteranen biertje uit Putten en omgeving.
    Misschien voor velen een raadsel maar voor mij een weet.
    Ozo

  2. Dat kan natuurlijk wel, maar ik vermoed dat de schrijver zich stiekem achter de tijd van de ijsheiligen zit te verbergen. Nu kan hij uiteraard knorren van genoegen, maar ik vermoed dat hij het antwoord toch niet weet. Want dat kan hij ook zo naar mijn e-mailadres sturen en dan is het niemand die het ziet, behalve deze Piet.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén