Wonderlijk. Soms raken mensen heel gelukkig van niks. Soms zijn ze blij met een dode mus. Vandaag ging dat even heel anders. Vandaag werd een bezoek gebracht aan de studiezaal van iemand die zijn vraag al doorgespeeld had aan een collega. Of wij overlijdensakten hadden uit 1945-1950. En die hebben we. Dus werd er vandaag gezocht naar een levensloos kindje. Inderdaad de geboorte/overlijdensakte werd al snel gevonden. Normaal is een mens soms blij met een dode mus, maar deze bezoeker was zo blij als een kind met zijn dode broertje….. Wat kan het vreemd gaan. Eindelijk was gebleken dat hij niet de jongste was. Nu, zelf al op de leeftijd van 65 kwam hij tot de ontdekking dat zijn ouders twee jaar na hem nog een levensloos kindje hadden gekregen. Met wat speurwerk kon ik ook ontdekken wanneer het kindje was begraven en waar. Zelfs kon ik het geslacht achterhalen (hetgeen niet in de akte stond!)

Ik heb zelden iemand bij ons zo blij gezien met de berichtgeving van een dood broertje. Hij had het nooit van zijn ouders gehoord. De wondere wereld van het internet heeft hem geholpen bij het vergaren van deze kennis. Hij bleek dus niet de jongste. Tot driemaal werd het me verteld. En als gelukkig mens ging hij op weg naar kerst. Een ervaring rijker. Mooi zo aan het eind van het jaar. Een tevreden klant.