De beslommeringen van een ligfietsende levensgenieter

Maand: maart 2021

Harder vraagt om advies.

“Dag Harms, ik heb je raad nodig. Gek word ik van al die mogelijkheden om te kiezen. Weet jij raad?” Voordat Harder zelfs de vraag maar had gesteld was die over zijn lippen gekieperd. Harms keek eens naar zijn nieuwe vriend. “Moeilijk man, moeilijk. We zijn zo rijk gezegend in dit land. Keuze nota bene uit 34 partijen. En weet je, je kunt al die partijprogramma’s gewoon bestuderen. Harder, gij hebt daar dik de tijd voor. Met pensioen, niemand die je op je lip zit, dus wat let je? En weet je, het is zo fijn om eens te kiezen uit: kieswijzer 2012, kieskompas, stemwijzer, stemchecker, stemhulp, op wie moet ik stemmen, of wat denk je van de sexwijzer tot boerderij kieswijzer… Ik vermoed, mijn beste, dat je alleen daarvoor al een paar dagen kunt gaan googelen.

Bijna zou ik zeggen: niet zeuren, maar gewoon doorpakken. Niet kiezen kan ook, zeg ik maar, dat is ook een keuze. Of allen aankleuren, man, ben je meteen een ochtend of middag op zo’n stembureau bezig.”

“Zeg, Harms, zit jij me nu…?” Nee, Harms schudde meteen zijn bolle hoofd. “Neen Evert Harder, bij mij kom je niet zo makkelijk weg. Tel je zegeningen kerel, je hebt volkomen vrijheid van stemmen.

Kijk, als al die hulplijnen, die vriend Google jou biedt, niet meer werken of je denkt dat je met hun algoritmes jou in een bepaalde hoek drukken, tja dan…” “Nou Harms, dat is het. Ik weet het niet, daarom zoek ik nu juist onafhankelijk en deugdelijk advies. Lijkt me heel bijbels om de vragen van het leven te bespreken met wijze…” “Ho, mijn beste Harder, ik wil niet vervelend zijn, maar kijk dan eens naar al die prachtige plaatjes. Bushaltes, huizen, tuinen, akkers, ze staan er mee vol. Levert je dat niks op?” Harms keek vertwijfeld naar Evert Harder. Die man, snapt die nu echt niet dat het leven net zo simpel is als een vakje roodkleuren? Een vakje maar, en voor de rest gaan anderen daarmee aan de slag. Nee, Harms wist het wel, als je binnen de lijntjes kleurt, dan wordt de stem gewoon meegeteld. Gaat op de grote hoop, wordt gedeeld door uitgebrachte stemmen en plaatsjes in het parlement en voilà, de dames (niet te lang van stof graag) en heren (niet teveel leuteren mannen), kunnen gaan formeren dat het een lieve lust is. Het volk zal hun gelag betalen…Kijk, het is wel duidelijk. Eerst maar eens kijken naar het formaat van hun plaat. Dan weet je meteen dat sommigen niet erg “bescheiden zijn van aard”. Ik zeg verder niks hoor, maar kijk maar eens naar de plaatjes…Goed. Er is er eentje die al dik tien jaar aan het roer staat. Nou, er zijn er bij die helemaal als stelletje schurken zijn weggezet. Harder, jongen, van die club moet je het niet hebben. Het is zoiets als “ liberaal”  maar ik zeg, het rijmt op: zo glad als… juist ja. Nou, dan is er eentje die ook niet mis is. “Stem voor nieuw leiderschap…” eerlijk is eerlijk, snappen doe ik het niet. Binnen “de kerken” blijkt deze club veel aanhangers te hebben. Ik moet je zeggen zelf dacht ik dat het woord “leiderschap in dit onderhavige geval zou moeten worden geschreven met een “IJ”. Ik weet het niet, Harder, krijg er geen best gevoel bij. Zelf heb ik veel moeite met hun standpunten over (pril)leven en dood(swens) en zo. Laat iedereen vrij en niemand vallen. Tja het is, ik wil je niet in de put praten mijn beste, niet mijn keus. Ergens zag ik ook een giga plaat van iemand die de wijsheid van een uil zou hebben. Echt, jongen, mag ik dat als oude man wel zeggen?, echt, die wijsheid heb ik nergens kunnen ontdekken. En ik ga niet voor cabaretier op de planken hoor, want zelfs met Angela kan ik zeggen “t joh, bijna zou ik uit medelijden op hem stemmen”, dat was wel zo laag bij de grond. Enfin, ik wil er geen woorden aan vuil maken. Niet doen, denk ik. Maar? Je bent in de mooie land volkomen vrij..Over vrijheid gesproken, ook een oogopener is om de verkiezingsbeloftes ten aanzien van defensie er eens op na te slaan. Als we, Harder, zo doorgaan dan moeten we maar eens de wei in worden gestuurd. Daar is er eentje die nog wel wat aardigs voor defensie in zijn budget opneemt, de anderen?

Kijk, Evert Harder, als je nu echt naar mij wil luisteren, en waarom zou je niet? dan denk ik maar zo: bescheiden, recht(s) door zee, met vallen en opstaan, is er een club die er wel werk van maakt. En gemaakt heeft. Niet wegloopt voor verantwoordelijkheid, niet wegrent bij kritiek, die toch dat verhipte geluidsoverlast en vervuilende luchtparkje in de polder aan banden wenst te leggen. Zelf denk ik bhierbij bijvoorbeeld aan Eppo Bruins,  ook al is hij blijkbaar  niet helemaal meer acceptabel en op een echt verkiesbare plaats gezet (daar heb ik zelf behoorlijk wat moeite mee, maar ja, ik ben geen lid).Jammer, want men moet wel verjongen, maar ik zeg je moet kennis ook niet “vernielen”. 

Kijk, je kunt ook gewoon eerst scippen wie wel en niet behoorlijk koningsgezind zijn. Ik zal daarin verder niet adviseren. Maar weet dat de koning gewoon ook meer bijzondere rechten heeft dan een gewoon burger. Kijk maar eens wat de bijbel daarover zegt. Samuel heeft er “een boekje open over gedaan”, dus zolang wij een koning hebben mag hij zijn privé terreintje inclusief vette subsidie gewoon houden. En vergis je niet, als je toch meer republikein bent, die “heren presidenten kiezerij, dat kost bakken,  bakken,  bakken vol geld. En ik stotter hier niet.

Als je die partijen nu vervolgens ook van je lijstje schrapt, ben je al behoorlijk op weg een verantwoorde keuze te maken.

En hoewel de “baas van het geheel” steeds zegt: “ga stemmen”, moet ik hier ook zeggen “ kies voor wat echt telt”. Wellicht dat je dan vanavond lekker kunt slapen. Bruin(s)er kan ik het niet bakken voor je.

Of te wel: oogjes dicht, snaveltje toe.

Succes bij je keuze.

Corana perikelen?

Wat een wereld. Harms schudde zijn hoofd. Opnieuw stak de hoofdpijn op. ” Vrouw, ik ga fietsen. Ik ben het zat hier binnen. Oké?”   “ ‘Tuurlijk joh, gooi de ellende maar even van je af. Desnoods ga je toch gewoon naar Schele Japie? “

Kijk, dat waren woorden die de ware vrijheid kenmerkten. 

Niet veel later zat Harms ineengedoken in zijn Anwb jas, lekker dons, lekker warm, op zijn fiets. Spoedig kwam de Gulle Gaper in zicht.

“Ha Harms! Fijn je te zien. Klere zooi joh, tent ist geschlossen. “ Japies gezicht straalde van genoegen. Eindelijk weer iemand op bezoek. In deze tijd is dat bijna een wonder. Nou ja Japie, dat klinkt wel erg antiek of teveel 75 jaar geleden, zeg maar.” Schele Japie keek Harms aan. Zijn linker oog sjeesde naar de rechts en de rechter kieperde naar boven. Fraai was het niet, maar Harms was het wel gewend. 

“Ja Harms, ik weet het, het lijkt wel op de oorlogstijd, maar die avondklok, die lock down, man ik word er, down, knetter en opstandig van.”

Japie had inmiddels de bruinenbonensap op vakkundige wijze in een prachtig kopje ingeschonken. De dampende geuren doortrokken de taveerne. Gulle Gaper, zonder publiek, maar gevuld met een aroma waar je je vingers bij zou aflikken. Dat kon die Japie wel.  “Tjonge Japie, weet je wie ik onderweg steeds weer tegen kwam?” Japie keek nu redelijk recht naar Harms. “Nou? Kees. Kees man. Bijna in elk dorp en dan in veel tuinen en weilanden staat onze Kees. Nationaal rechts geleerd kamerlid.

dav

Harms keek eens peinzend naar zijn ouder wordende vriend.

“Ja Japie, ik moest er ook uit, Coronatijd of niet. Ik ben nu alleen, dus? “ “Oh ja, joh kom binnen, gewoon aan onze stamtafel kan niks geen kwaad en… ach dank man. Ik was het zo zat. Geweldig dat jij  zo aan komt waaien. Doet een mens in alle eenzaamheid wel goed. “ Ja, Harms zag het wel. Het viel alles behalve mee bij Japie. Als dat zo doorgaat, gaan mensen gewoon dood van eenzaamheid. Je zult maar kastelijn, biertapper, horecaondernemer of hoe ze die mensen ook mogen noemen, zijn, in deze tijd.

Langzaam lurkten de beide mannen, starend in het kopje, naar de bruine schuimende delicatesse. “Komaan Japie, ik heb nog werk te doen. Evert Harder heeft mij om advies gevraagd. Hoe te stemmen. En ja, ik begrijp ook wel dat hij dat graag van mij horen wil. De wereld is bijna gek aan het worden en dat wil je wel eens een deugdelijk advies. Kerel, ik ga snel aan het werk. Dank voor je voortreffelijke bak”.

Japie knikte. Dankbaar voor zoveel aandacht van de vriend uit de Veluwse zandgronden.

Het kan vriezen en dooien, maar met die Harms kon je best een bak doen. Ondanks of dankzij Corona. Dat wist Japie.

“Tabee, Japie. Een volgende keer maar weer. Wie weet, moeten we dan gaan formeren!”

En weg was Harms.

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén