“Nou, Japie, kijk nu toch eens: Krijn met de jeep!” Opgewonden klom de kleine Friese boer Wapse van zijn barkruk.
Schele Japie keek eens grijnzend naar dat opgewonden standje. Ach ja, die Wapse. Beste vent maar gruwelijk nieuwsgierig. “Vrouw, we zetten maar eens koffie, want als Krijn komt, zal ook Harms niet ver meer zijn.”
Harms, een amateur genealoog uit de drukke en verstikkende omgeving van het Groene Hart, had zijn hart nu eenmaal aan de Friese Wouden verpand. En zeker als Krijn, een vriend van Harms, met zijn lawaaitoeter de zaak onveilig kwam maken, dan zou Harms ook wel in de buurt zijn.
Niet veel later stapten Krijn en Wapse binnen in de kleine gelagkamer van de Gulle Gaper.
“Moge, Japie. Best weertje om er eens uit te zijn en ik dacht maar zo, kom eens kijken daar in het Noorden.”. “Nou Krijn, daar doe je goed aan man, koffie zeker?”
Japie zag de omzet al weer groeien en zijn humeur was meteen omgeslagen als een blad aan de boom van treurigheid. Wat crises? Ach, zijn stamgast met een oude bekende, ’t kon slechter. En als dan ook nog Harms van de partij zou zijn, want die had me soms een babbel, man dan kon de dag al niet meer stuk.

“Nou mannen, ik mag hopen dat het smaakt.” Krijn en Wapse zaten al in hun vaste hoekje van het kleine café. Wapse al weer één en al vragen stellend aan Krijn, hoe oud die Willy Jeep nu wel was, of ie meegedaan had aan de oorlog. En zijn vader had er ook een en in de oorlog hadden ze er thuis wel twee gehad. Krijn keek peinzend voor zich. “ “Ach, Wapse, wil je wel geloven dat ik toch echt niet alles geloof?” zei Krijn.
Wapse keek wat beteuterd. Ja die Krijn had wel door dat hij wel een beetje praatjesmaker was. “Zeg Krijn, heb je Harms ook gezien?” Snel van onderwerp veranderen is dan maar een prachtoplossing. Dat wist die Wapse wel. Krijn keek heel bedenkelijk. “Wapse, man, die Harms is, hoe zal ik het zeggen…eh, ja, hij keek de laatste tijd wat moeilijk. Toen ik hem vroeg hoe het met hem ging zei die alleen maar “nieuw, winnen doe je bij, aanbieding, gezellig, nergens goedkoper…, maar kijk volgens mij komt hij daar op zijn ligfiets aangereden”.

Met piepende remmen en het achterwiel bijna in overdrive kwam Harms tot stilstand. Zijn gezicht stond bijna op onweer.
“Ha Harms” zei Japie. ‘De koffie staat al klaar, leuk je weer eens te zien. Je bent hier lang niet geweest”.