De beslommeringen van een ligfietsende levensgenieter

Reclame

“Nou, Japie, kijk nu toch eens: Krijn met de jeep!” Opgewonden klom de kleine Friese boer Wapse van zijn barkruk.
Schele Japie keek eens grijnzend naar dat opgewonden standje. Ach ja, die Wapse. Beste vent maar gruwelijk nieuwsgierig. “Vrouw, we zetten maar eens koffie, want als Krijn komt, zal ook Harms niet ver meer zijn.”
Harms, een amateur genealoog uit de drukke en verstikkende omgeving van het Groene Hart, had zijn hart nu eenmaal aan de Friese Wouden verpand. En zeker als Krijn, een vriend van Harms, met zijn lawaaitoeter de zaak onveilig kwam maken, dan zou Harms ook wel in de buurt zijn.
Niet veel later stapten Krijn en Wapse binnen in de kleine gelagkamer van de Gulle Gaper.
“Moge, Japie. Best weertje om er eens uit te zijn en ik dacht maar zo, kom eens kijken daar in het Noorden.”. “Nou Krijn, daar doe je goed aan man, koffie zeker?”
Japie zag de omzet al weer groeien en zijn humeur was meteen omgeslagen als een blad aan de boom van treurigheid. Wat crises? Ach, zijn stamgast met een oude bekende, ’t kon slechter. En als dan ook nog Harms van de partij zou zijn, want die had me soms een babbel, man dan kon de dag al niet meer stuk.

“Nou mannen, ik mag hopen dat het smaakt.” Krijn en Wapse zaten al in hun vaste hoekje van het kleine café. Wapse al weer één en al vragen stellend aan Krijn, hoe oud die Willy Jeep nu wel was, of ie meegedaan had aan de oorlog. En zijn vader had er ook een en in de oorlog hadden ze er thuis wel twee gehad. Krijn keek peinzend voor zich. “ “Ach, Wapse, wil je wel geloven dat ik toch echt niet alles geloof?” zei Krijn.
Wapse keek wat beteuterd. Ja die Krijn had wel door dat hij wel een beetje praatjesmaker was. “Zeg Krijn, heb je Harms ook gezien?” Snel van onderwerp veranderen is dan maar een prachtoplossing. Dat wist die Wapse wel. Krijn keek heel bedenkelijk. “Wapse, man, die Harms is, hoe zal ik het zeggen…eh, ja, hij keek de laatste tijd wat moeilijk. Toen ik hem vroeg hoe het met hem ging zei die alleen maar “nieuw, winnen doe je bij, aanbieding, gezellig, nergens goedkoper…, maar kijk volgens mij komt hij daar op zijn ligfiets aangereden”.

Met piepende remmen en het achterwiel bijna in overdrive kwam Harms tot stilstand. Zijn gezicht stond bijna op onweer.
“Ha Harms” zei Japie. ‘De koffie staat al klaar, leuk je weer eens te zien. Je bent hier lang niet geweest”.

Zich ontdoend van pet, jas en broekklips kwam Harms verder. “Koffie, Japie, goede morgen overigens. Koffie met verders maar niks”.
Zwijgend ging Harms zitten. Natuurlijk wilde Wapse wel eens weten wat er met Harms aan de hand was. “Hé Harms, je hebt wel hard gereden. Waarom kom je nu pas weer in Heitelận? “
Harms keek Wapse lang en peinzend aan. “Weet je Wapse, -goeie koffie Japie complimenten man-, ’t is soms allemaal wat erg pijnlijk. Nieuw. Ach man. Nieuw. Nergens goedkoper, aanbieding ..”
Wapse zette grote ogen op. Nou die Krijn zou wel eens gelijk kunnen krijgen. Die spoort niet (meer). “Ja, vriend, je kijkt me aan of je water ziet branden. Maar weet je, winnen doe je bij de …”postcodeloterij” zei Wapse. “Zie je nu wel, met hetzelfde sop overgoten. Pas maar op Wapse. De wereld, man, de wereld. Ze krijgt je in haar greep. Maar Japie, als je voor ons allemaal een BB’tje hebt dan zal ik zingen het liedje van weltevree.”.
Japie was al weg. Drie Beerenburgertjes, en als hij de zaak een beetje kon rekken misschien wel zes, kijk da’s toch een goed daggie aan het worden. Schuifelend met blad bracht Japie de gevraagde beerenburgertjes. “Wat is dat nou Japie? Doe je niet mee? Kom op man, als ik ze bestel mag jij er ook eentje nemen, hoor. Zo vaak ga ik de deur niet uit. En een keertje met mijn vrienden, ach moet kunnen.” Japie liet het zich geen twee keer zeggen en niet veel later zaten de vrienden aan de stamtafel in de Gulle Gaper. Genieten van het edel kruidenbittertje.. “Zeg Harms, wat bedoel je nu met “nieuw, gezellig, aanbieding en wat zei je eigenlijk allemaal nog meer, behalve die winnen bij..? Je bent wat somber, man”. Krijn keek eens met een schuin oog. “Harms, kun je het niet hebben dat die dominee soms een mooie ligfiets..” “Ho, Krijn. Ho.” Het vuur spoog bijna uit de ogen van Harms terwijl hij wat witjes wegtrok. Maar dat was altijd al zo. Als die zich opwond werd ie bleek.
“Reclame Krijn. Reclame. Nieuw. Aanbieding. Nergens goedkoper, winnen doe je bij…kom, nergens goedkoper. En knoerend hard man. Schreeuwers van die reclame. Doodziek word ik er van. Weet je, Krijn, weet je…” “ Rustig maar, Harms, wind je niet zo…”

“Wat? Ik me opwinden? Als niemand het doet moet ik het toch doen? Verdikkie mannen, die smerige reclame het is, het is…een trekpleister!”
Verbijsterd keken de vrienden elkaar eens aan. Die Harms had het echt in zijn bol. “Een trekpleister, Harms?” zeiden ze in koor.
“Jazeker, een trekpleister. Jullie kennen dat fenomeen hoop ik nog? Nou, je weet een trekpleister trekt in principe het vuil uit de wond. Reclame ook. Let op. Reclame is de trekpleister van de stinkende wond die “hebzucht” heet. Alles trekt ie aan om dat maar aan te wakkeren”. Diepe stilte volgde.

Krijn keek eens naar de andere vrienden om hem heen. Hij keek eens naar Harms, “Verdikkie, Harms, hoe kom je dr’ op. Dus jij hebt last van hebberigheid?”.
’t Werd heel stil.

“Ach, Krijn, daar heeft ie misschien wel een punt. Ik zal je eerlijk…”. “Ja, Wapse, ik eigenlijk..” “Ho mannen, ’t is misschien allemaal wel waar. Ik geef wel een rondje van het huis”, zei Japie. “Japie, kerel, eerlijk verdient geld is niet verkeerd. Ik betaal je gewoon, daarom zeg ik het niet, maar die reclame…” zuchtte Harms. “Zo is het broeders, reclame is de trekpleister van de hebberigheid. Maar goed, Japie, we doen – let op, op mijn kosten- nog één rondje van het huis. “

Tevreden en in gedachten gezonken dronken de mannen van het edel sap voor Friezen.
“Japie, schenk nog maar eens in hoor!” En Japie liet zich dat niet nog een keer zeggen.

Vorige

Leeftijdsladder

Volgende

Hersenkraker

  1. T van Oosterom

    Krijn zei, Harms heeft wel gelijk met die reclame, je wordt er alleen maar hebberig van.
    Ik had mij wijs laten maken dat in België de benzine een stuk goed koper zou zijn en Arie Boomsma had ook al leuke aanbiedingen, boodschappen stuk goed , koper , pakken melk halve prijs
    Krijn ,ik met mijn Willy Jeep de grens over lekker shoppen daar .
    Kom ik in de supermarkt, en wat zie ik, rijen mensen waren melk uit een pak aan drinken, ik zeg wat krijgen we nou.
    Zegt een Belg , ja er staat op het pak hier openen.
    Ja gelijk had hij natuurlijk,
    Inmiddels is dit veranderd in THUIS OPENEN.
    Krijn lade zijn Jeepie lekker vol, en bij de grens salueerde Krijn netjes.
    En gaf vol gas ,met een grijns op zijn gezicht richting Groene Hart.
    Maar ja toen hij bijna thuis was, moest er weer getankt worden, weg winst.
    Blijven rekenen, en je hoofd koel houden Harms.
    Groet,
    Krijn

  2. Kijk beste Krijn, daar heeft Harms nou totaal geen last van. Een ligfiets hoef je niet vol te gooien met dure benzine. Saluut!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén