De beslommeringen van een ligfietsende levensgenieter

De onmogelijke mogelijkheid Tijd

pieter hoeksma

Foto0184

De onmogelijke mogelijkheid.

Soms is het verstandig stil te staan. Bij het verglijden der tijden. Zo sta ik stil bij het verschijnsel tijd. Niet tijdloos. Maar actueel is dit onderwerp. Zeker nu we het einde van 2010 naderen. Naarmate ik ouder wordt twijfel ik wel steeds meer aan het gezegde; “de tijd vliegt daarheen. Het gaat steeds sneller”. Niets is minder waar. We kunnen, al doen we nog zo ons best, er niet eens bij stilstaan. Want die tijd is ons niet gegund. De tijd gaat gewoon zijn gangetje. Vierentwintig uren in een dag. Dag in dag uit. Niet sneller en ook niet langzamer. De tijd vliegt. Jazeker, maar nog nooit is de tijd zo snel geweest als de langzaamste tijd. En wat zijn tijden? De snelheden van het schaatsen zijn bijna ongeëvenaard sneller dan vroeger, maar het dag in dag uit trainen voor 1/ 100 deeltje sneller van een seconde dan je tegenstander is iets wat ik nodeloze tijdsverdrijving vind. En bovendien, je kunt wel proberen de tijdsverdrijving door te voeren, die gaat gewoon door. Ik heb dan ook geen tijd om me er druk over te maken. Maar als een mens zegt: geen tijd, dan bedoeld ie dat de prioriteit anders ligt.  Mijn voorkeur is dus duidelijk. Sommigen mensen hebben tijd zat. Zeggen ze. Maar ze hebben net zoveel tijd als jij en ieder ander. Het tijdsaspect is sterk afhankelijk van de emotionele waarde. Als ik de verslaggevers bij sportevenementen hoor hebben ze het altijd over delen van een seconde. Tot op duizendste toe. Net alsof je die kunt waarnemen, Maar je kunt er nog zoveel uitspreken, het heeft gewoon wel zijn tijd nodig. En die is er. En als ze uitgesproken zijn hebben we allemaal dezelfde tijd voorhanden.

Terug in de tijd. Dat kan. Ten dele. Je kunt natuurlijk niet echt terug in de tijd. In de wetenschap wel en tegen de tijd(klok) invliegen kun je doen. Dat scheelt enorm veel tijd natuurlijk, maar ben je weer op de plek van je bestemming en al heb je tig keer om de aardbol geraced, in het anno NU ben je precies zoals al die anderen. Je tijd voor zijn. Da’s een hele leuke. Sommigen zijn hun tijd ver vooruit, zeggen ze. Ik laat maar even in het midden wie “ze” zijn, maar “verlichte geesten” kunnen hun tijd vooruit zijn. Terwijl ze gewoon naast je kunnen zitten en staan. Maar dat is dus terzijde. In de toekomst kijken?  De tijd zal het leren. Want er is een spreekwoord: komt tijd, komt raad. Ik raad u aan vast wat tijd te sparen, hoewel: alles op zijn tijd. Na verloop van tijd, om precies te zijn 60 seconden in een minuut, zal het wel duidelijk worden. En dan kun je inderdaad zeggen: de tijd vliegt. Ook dat de tijden zijn veranderd. Heeft weinig met tijd te maken maar meer met gevoelswaarden denk ik dan maar, maar goed : alles op zijn tijd. En wie geen tijd heeft moet dan ook maar bedenken: De tijden zijn in Zijn hand.

Je kunt natuurlijk proberen ook tijd te rekken. Of het veel uit haalt kun je je dan ook gezond afvragen. Wel is duidelijk dat diegene die stelt dat hij alle tijd heeft, steeds te laat komt. Maar wat is nu een minuut op de eeuwigheid? Het blijft per slot van rekening altijd maar weer te allen tijde een gespreksonderwerp waar velen geen tijd aan willen besteden. “Ik kan mijn tijd wel beter besteden” is dan het vaste antwoord op de vraag ergens wat “tijd in te steken”. Je zou er eens de tijd voor moeten nemen hoe vaak dat eigenlijk gezegd wordt. Vervolgens hieven ze het glas en deden een plas en de zaken bleven, net als voorheen, zoals het was. Eigenlijk zouden ze er echt de tijd eens voor moeten nemen om over de tijd te gaan nadenken. Het blijft boeien. En het is helemaal niet zo onmogelijk als het begin van dit stukje doet vermoeden. De mogelijkheden zijn er genoeg. De tijd breekt aan om eens tot bezinning te komen. Nu het nog kan en ons de tijd geschonken wordt. Die krijgt trouwens iedereen evenveel…

Nergens heeft de tijd stil gestaan. Ja, toch. Ik vergis me. Eenmaal stond de tijd stil. En dan heb ik het niet over de uitvinding van de klok. Ruim daarvoor. En toen gold nog niet het spreekwoord: zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens. Je kunt dan een tik van de klok gehad hebben, troostvol is dat die tijd al weer achter ons ligt. Kijk maar eens wat er gebeurde in Jozua 10: 12 en 13. En ooit, in het verleden, heb ik begrepen, is dat het wetenschappelijk is onderzocht. Of het wetenschappelijk is vastgelegd? Dat mag u mij doorgeven. Als ik dan de tijd vind om dat eens te lezen zal ik er ongetwijfeld op terug komen.

Zoiets kun je stellen: de tijd zal het leren. Al leert “de tijd” het niet. Onmogelijk blijkt het niet. Tenminste als ik de tv moet geloven. Morgen gaan ze terug in de tijd. Dan krijg je in korte tijd een overzicht over de tijd die op 1 januari 2010 begon en vandaag is geëindigd. Dus misschien is het toch mogelijk terug te gaan in de tijd!

Ik zal dit stukje dus tijdig plaatsen en als je het gelezen hebt, dan heb je er ook de tijd voor genomen. Tijdloze stukjes kunnen dan ook gewoon op het web blijven circuleren.

De klok. Hij werd mogelijk gemaakt. Door tijdsverschillen is de dag elders wat eerder begonnen dan bij ons.  Zij lopen voor. Maakt niet uit,  ook daar geldt 24 uur per dag.

Ik neem straks weer vijf minuten voor mezelf, na een hele lange dag. Of te wel 100 mediatieve oefeningen voor een ontspannen avond.

Vorige

Geslachts onderzoek

Volgende

god loos

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén