De beslommeringen van een ligfietsende levensgenieter

Categorie: Harms Pagina 18 van 66

vijftig jaar getrouwd

Daar gaat ie weer

Pfft. Een klein beetje Verstappen gevoel. Effe lekker jakkeren met de greenspeed.

Even langs de Catterboekerplas.greenspeedfoto's2 Inmiddels is de week rond en staat het totaal nu op ruim 130 kilometers. Op mijn Sinner was het allemaal te doen. Zeker als je daar al weer een flink aantal kilometers mee hebt gereden. En toch. Toch spelen bepaalde spiergroepjes hun eigen melodie bij het bestijgen van dit prachtige scheurijzertje.Bochten? Fantastisch om te doen. Maar goed, de spieren he?  Of is het de warmte? Maar gek blijft het. Wennen moet je bijna niet en toch weer wel. Want ergens gebeurt er iets met de beenspieren die je kennelijk toch op een andere manier aanspreekt. Of dit iemand aanspreekt? Ach, de trikers zullen het wellicht herkennen. Maar? ’t Gaat steeds beter, en? ’t Gaat steeds sneller, zeg maar makkelijker. Ook de aanvangssnelheid begint me te bevallen. In het begin voelde ik wat stuuruitslag, maar ook dit lijkt allemaal minder te worden. Ook stukken met losse handen gaat steeds beter, zonder meteen van de weg te zwieren. Inmiddels heb ik ook maar eens off road mijn activiteiten uitgeprobeerd. Ook daarover is deze triker te vre den.greenspeedfoto's1

Scheurijzer

Wonderlijk is het leven van een ligfietser. We fietsen wat af op de reis door ons leven. En dan ook nog eens aangenaam lekker lui liggend lezend op je telefoon. Oei, dat laatste doe ik dus niet. Maar veel bukkers onder de mensenmassa menen dat het digitale wondertje van de 21e eeuw niet meer uit het verkeer kan worden weggelegd. Ik wilde dat ze allemaal dat stukkie in de berm zouden kieperen. Nou, klagen hoort hier niet meer bij. Het door mij aangeschafte wonderlijke exemplaar dat wij greenspeed GT3 noemen leidt mij op de weg van de groene scheurder. Gaat het hard? Ach, die vraag vliegt gewoon langs je heen. De beleving is er wel. En daar draait het, behalve om je trapas, om. Maar zeker wist ik het niet. Belevingservaring is een ervaring die je beleeft. Beleefd gezegd: je wordt helemaal hoteldebotel van een trike.greenspeed

Ging het nu hard? Ach, eigenlijk weet ik dat niet. Wist ik het niet. Inmiddels is het scheurijzer voorzien van een digitaal klokje, metertje, calorietellertje en gemiddelden. Kijk, dan moet je alleen kijken wat je getrapt hebt. En niet naar het gemiddeld kijken, want dan voel je je betrapt. Het ging minder hard dan verwacht. Minder snel dan voor je gevoel op het spel stond. Geeft het? Helemaal niks, want de beleving was een ervaring op zich.  Ik werd gewaarschuwd: voor je het weet vlieg je de bocht uit. Die ervaring heb ik (nog) niet opgedaan, maar het is heel eenvoudig voorstelbaar.

Ik las op een site: ” Een bijzonder aspect is de trance-achtige staat die tijdens het fietsen op een trike bereikt kan worden, te herkennen aan de beate glimlach gekend als ‘trike-grin’. En: “Je krijgt een merkwaardige frisheid van geest op na een dag trikerijden.”

Ik moet er echt even van trike-grinne(n) neken.

Blokzijl of Halbe-zijl. ’t Volk staat voor ’t Blok.

Rutte zet alle zijlen bij. Als dat maar geen Blok aan zijn been wordt. Want de nieuwe moet een soort Halbe of Halve Zijlstra zijn. Ik dacht nu juist van niet. Geen halve Zijlstra en ook geen hele s.v.p. Zet het zaakje maar voor het Blok want we hebben in het buitenland heel wat recht te zetten.

De eerste dag

De eerste dag                                                                                 Harmelen, 17 -11-2017

Wonderlijk hoe snel je ergens aan went. “’t Went snel”, werd mij gezegd. Nou dat zal wel. Gewoon lekker een klein kwartiertje later opgestaan. Ontdaan van de slaap in mijn ogen bekeek ik de nieuwe dag. Een wonderlijke dag. Gewoon niet gewoon. Het hoeft niet meer. Het zit erop. En nu het zwarte gat in. Ik hoor het u denken ik zie het (niet) voor mij. Mijn maaltijd, versnelde aftopping van de hoop pillen. Een smak koffie en een boterhammetje. En kijk daar, daar is ie. De zon. De zon schijnt nu al door mijn humeur. En een fikse wandeling deed mijn bloed lekker stromen. De krant bracht, zoals gewoonlijk, heel veel wereldproblemen. Ik neem het tot mij. Tijdens de wandeling zou ik alles wel overdenken. ‘k Dacht het niet. Het werd geeneens werkelijkheid. Genieten van de grote zilverreiger, de zwanen en de zon. Laat ik daar nu een geweldig mens tegenkomen. Hele gesprekken werden er gevoerd. In vervoering raakte ik van de diepe gevoelens die werden geuit. Mooie dag, zo, zonnetje, lekker luchtje geen regen. Nee, vrijheid om straks eens lekker in te slaan bij de Lidl of een andere zaak. Zij zorgen ervoor dat ze gewoon voorraad hebben zodat wij onze voorraad kunnen inslaan. Het gesprek stokte wonderwel geen ogenblik. Hoewel ik in gedachten was verzonken, het zwarte gat, dat zag ik nog even niet. Gelukkig maar. Mijn gesprekspartner wees mij erop dat ik vandaag een heel vrolijke snoet had. Het leek wel of de rimpels uit mijn voorhoofd verdwenen als sneeuw voor de zon. Ik raadpleegde mijn nieuwe speeltje .

Een smartband die mijn smart bijhield. Ineens een piek. Ik had mijn goal voor de dag- nu al?- bereikt. Doelstelling, zo hield ik mijn gesprekspartner voor, moet driftig worden bijgesteld. Ontsteld door zoveel vernuft stap ik in huis. Wat een gesprekspartner. Doel bereikt, geestelijk en lichamelijk fit.

En zo ben ik mijzelf op deze  eerste pensioen dag  (nou ja niet echt, maar restantje verlof) tegengekomen. Het begin is goed.

Pagina 18 van 66

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén