vijftig jaar getrouwd
Harms is al heel druk in de weer. Eerst snel even de krant scannen, dan de sociale media.
Het duurt echter niet lang of ineens is ook boertje Wapse weer van de partij.
‘Nou Harms, wat zit je daar nu toch verdiept in, ja in wat eigenlijk?’
Harms kijkt wat gramstorig van zijn smartphone op. Verdikkie, denkt hij, daar is die nieuwsgierige Wapse weer. Kan ik nu nooit eens ergens rustig op een bankje in het zonnetje genieten?
Vandaag zit ik weer even achter de computer. Even een beetje van me af leuteren. Hopend dat ge dit element in mijn bestaan kunt appreciëren. Vandaag zit ik weer. Achter mijn buro. Druk geweest? Welneen, maar oh zo blij dat ik weer eens kan zitten. Vanaf donderdag de 12e was deze oude man actief. Na werk, een extra inspanning bij mijn inspanningsfysioloog, de krakende gewrichten even extra belast waarna mijn dierbare echtgenote mij met fiets en al bij mijn zwager heeft gedropt. Zo. Dus even weg.Op weg naar? Naar het fietserspad. Eigenlijk het Pieterpad voor de fiets. Pieterbaas wist werkelijk weer van toeten en blazen. Wat heb ik geblazen. ’s Morgens in alle vroegte moest het hele zwikkie in een trein worden gekieperd. We waren natuurlijk weer eens aan de late kant en moesten verdikkie bijna 14 km karren om op het station in Rotterdam te komen. De dag begon met stress. Een zwager die werkelijk kleurenblind door sjeesde over de wegen en wel door met name de rode stoplichten. Als dit mannetje ergens een hekel aan heeft- als automobilist- is het wel dat fietsers door rood karren. Ik wil niet rood aanlopen. Enfin, laat ik niet langer ingewijde terminologie bezigen om te ventileren dat mijn geest dit niet geestig vond. Inderdaad, ik wil er niet over uitweiden. Weidse blikken en verre verten werden ons deel. Maar wel verdampt door diverse regenachtige en vochtige elementen in de lucht.
In Maastricht konden we ons fietsgebeuren uit de trein trekken en overstappen naar een Belgisch treintje.
Op weg naar het Belgische treintje
In Nederland kreeg ik al weer direct anti Europese gedachten. In het Frans werden we afgeblaft dat de hele hap van de fiets moest, wilden wij tenminste de fietsen naar Eijsden kunnen vervoeren. In mijn allerbeste verontwaardiging, en zeker niet gespeeld, meende ik toch wel dat dit niet nodig zou zijn voor zo’n klein stukje! Laat die verhipte Franssprekende Europeaan nu ook nog instemmen met mijn argumentatie? En zie daar, we stappen eruit met bepakking
Werkelijk onwerkelijk. Loom, spreek het maar op zijn Engels uit, loemmm, is helemaal niet zo (s)loom als het lijkt.
Nee, het is een activiteit.
Het zet aan het werk. We hebben heel wat materialen in voorraad en of je nu sloom bent of loom, loom geeft creativiteit ten top. We loomen wat af tegenwoordig.
Mijn hemel. Wat een onderwerp. Hoe het zo kwam weet ik niet. Maar ineens lag die vraag voor mijn voeten: “waarom eigenlijk?” Waarom willen we een nieuwe hemel?
Amechtig keek ik op vanuit de krant. Natuurlijk. De krant bracht wel een beeld van de hel op aarde. Of van wat wij er van gemaakt hebben. Geen vrolijk nieuws. Mensen die hun macht gebruiken. En dus dan ook meestal tot eigen gewin. Zo gaat dat. Namen hoef ik niet te noemen.
De aardkloot wordt uitgemolken. Met alle gevolgen van dien. Dit hoef ik bijvoorbeeld echt niet te vertellen aan onze Groningse broeders en zusters.
Illegaliteit dreigt te worden aangemerkt als misdaad. Er is gelukkig nog iemand die geen slok op heeft en borrelpraat verkondigt, maar of zijn woorden, laat staan zijn “intentie” wordt begrepen? Gelukkig toch nog iemand die “goed bij de tijd is”. Van zo’n opvatting zou je de kwaliteit kunnen opslobberen, alsof het een fijn drankje is.
De mens zou zich steeds meer moeten schamen. Met zijn allen maken we er eigenlijk een zooitje van. Dus de wens en de “bede” voor een nieuwe aarde waarop gerechtigheid woont? Is zo gek nog niet. Maar dat is het halve verhaal.
’t Werd me fijntjes onder de neus gewreven. Ondanks mijn snor zat dat wel snor. Maar ik werd wel een beetje wit om de neus.
Want de bede is toch: “Een nieuwe hemel en een nieuwe aarde waarop gerechtigheid woont!”. Kijk, tekstverwijzingen kunt u op verzoek wel toegezonden krijgen. Een beetje studie kan geen kwaad.
Maar waarom eigenlijk een nieuwe hemel? Wat mankeert er aan de eerste????? En Paulus had toch zelfs al kennis van “een derde hemel?”
En ja, het liedje is: stil maar wacht maar ALLES wordt nieuw, de hemel en de aarde…..
Maar waarom moet die hemel nu ook vernieuwd worden?
Hemeltje lief, dat is een hersenkraker.
Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén