Wij zijn geplooid. De plooiwagen is weer verkocht. Wat hebben we er een plezier aan beleefd. Beleefd hebben we weer afscheid genomen, maar dan sta je voor de keus: wat dan?
We hebben nu, oneerbiedig gezged, een koekblikje gekocht. Geinig voor weinig. Of weinig maar geinig.Inmiddels hebben we er onze eerste nachten in gebivakkeerd. ’t Kan verkeren. En nu weten we wel dat dit ook erg leuk is. Is de leut er af dan wordt het uiteraard weer wat anders, maar voorlopig proberen we deze weer even te optimaliseren tot jaloersmakend toe. Want de droom is nog geen werkelijkheid. We blijven uiteindelijk gewoon pelgrimerende zwervers over de aardkloot.
Hier zwerven we in Oostwoud. Camping Veerhof. Een geweldig plekje!
Toch zo een paar fototje’s van hoe het was. 
Omdat trekken in het bloed zit zijn we na een paar dagen weer verder gegaan. Richting de tulpenweide. En dat blijkt wel uit dit plaatje. We hebben er al vaker gestaan, maar nooit met de tulpen in bloei!
Ook nog even heerlijk wezen foto’s maken van mooie vogels zoal de tapuit:
De territorium beluste bergeenden.
De mooie brandganzen.
Straf windje en veel regen deed ons besluiten niet langer besluiteloos toe te zien en huiswaards te keren. En als het een beetje mee zit, ga ik er ook nog weer even op uit. In mijn uppie in dit ukkie. En ’s nachts lekker geplooid in de superzwerver (een mooie naam hebben we nog niet bedacht). Zoiets.
