De beslommeringen van een ligfietsende levensgenieter

Verjaard

‘ t Ouwe baassie is verjaard. Behaard door velerlei aardigheden, hoop doet leven nietwaar? kwamen we vandaag tot de ontdekking dat de haren mij ten berge rijzen. Grijze haren krijg ik er van. Wat een wondere wereld. Vandaag heb ik laatjes geplaatst. Vandaag ook gezien dat een laatje te laag is geplaatst. En de stekker die Daan met zoveel moeite en verdriet heeft aangesloten past gewoon niet. Was een stekkerdoosje van deze Piet. Nou, zoonlief zijn wondere machine blijkt te zijn gecrasht. Bij mij geen ergens gewoon het licht uit. De lieve kleinkinderen(althans een deel van de kleinkinderen) heeft mij vereerd. Met een bezoek. En nu sluit ik voorlopig mijn levensboek. Drie en vijftijg jaren zijn voorbij geleden. En nog niet eens zo heel lang geleden heb ik mijn broertje naar zee gebracht. Blijkt dat gewoon een halve eeuw geleden te zijn geweest. Dat werd mij vanochtend door mijn Nieuw Zeelandse familielid onder de neus gewreven. Wat een leeftijd. Tijd voor een geweldige lekkere Friese B.

Vorige

Is buitensport een gevoel?

Volgende

Ge nie ten

  1. Tjo – ouwe! Gefeliciteerd! Dat je maar een jong en dynamisch jaar mag hebben!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén