Is buitensport een gevoel? Deze vraag werd gesteld op de hiking-site.nl. Nou kan dat natuurlijk ook als stelling worden weergegeven. Dan luidt deze: “Buitensport is een gevoel”. Maar de bedoeling van de vragensteller was om onderzoek te doen. En dan blijkt ineens de vraag stellen, vele malen makkelijker dan de vraag te beantwoorden. Toch heb ik onder mijn “schuilnaam” geprobeerd een antwoord te geven op die vraagstelling. Het kan zelfs een gevoelig onderwerp zijn. De een legt natuurlijk ook meer gevoel dan de ander in de beantwoording. Toch heb ik ook op die stgelling gereageerd. Is dat nodig? Ach, een mens filosopheert wel eens wat, toch?
De hiking site is een echte aanrader. Allemaal hebben we wel eens het gevoel er even tussenuit tre willen knijpen. Ik wel tenminste. Ook een onbewust onbevredigd gevoel van kind zijn. Als kind wilde ik al weg van de snelweg. Als kind wilde ik al met een rugzakje op de hele dag door de Veluwse bossen rossen. Ik weet dat ik als jochie van een jaar of 11 er eens op een zaterdagochtend heel vroeg wegging. Een uurtje of vier in de ochtend. En ik weet nog dat ik onderweg geweldig heb genoten van de eekhoorntjes in de bomen. Die rugzak heb ik zelfs nog steeds. Deze rugzak gebruik ik nog wel eens op een korte wandeling!
Hiking-site brengt wonderlijke gevoelens naar boven. Het krikt je op, het inspireert. Het wekt sluimerende gevoelens van onbehagen op. Het wekt op om naar buiten te gaan. De wijde wereld in. Met een rugzak, een slokje en een brander er op uit.
Ik heb de vragensteller ook beantwoord. Dit antwoord luidt:
Voor mij is buitensport het gevoel dat binnen ontstaat om naar buiten te gaan. Als je genoegzaam buiten bent geweest ben je weer toe om naar binnen te gaan!