De beslommeringen van een ligfietsende levensgenieter

In training?

Denderend weertje. De koorts slaat in alle heftigheid toe. Ook ik wil weer in training. Stel je toch eens voor dat ik zou worden ingeloot. De Tocht der Tochten.

Bij mij staat de hele handel echter op de tocht. De fysio is niet erg gelukkig met mijn plannen.

De schaatsten die ik kreeg van een collega om weer eens te proberen, hebben slechts 100 meter toegestaan om mij zelf tot inkeer te laten komen. Slechts 100 meter. Als het dat al was. De ouwe baas trok het niet meer. En de schrik zit in de benen. Eigenlijk viel het mij niet tegen. Het ijs niet ,de schaatsen niet,  alleen mijzelf kwam ik al snel tegen. Dat ging niet meer zoals vroeger. Maar ineens?

De hakkeband liet het afweten. En toen had je Pietertje aan het dansen. Zwabberen bedoel ik. Enfin, kwam gelukkig nog heelhuids over de eindstreep.  Heb mijn record van vorig jaar en dit jaar al weer gebroken. Ik heb geschaatst. En niet ik heb gefaald, maar de schaats.Picture 13

Ik sta.

Weer met twee benen op de koude grond.

Vorige

Mijn wonderlijke drager

Volgende

Katholieke grapjassen?

  1. Kom op Pieter,
    Als de eenden niet meer kwaken,
    moeten ook wij, de oude mannetjes ontwaken.
    En bij volle maan gaan zij er ook tegen aan,
    Het Friese voorgeslacht verwacht dit man.
    Dus Pieter geen gezeur , wij gaan der veur.
    Zin in een toer tochie door het groene Hart?
    IK BEN ER KLAAR VOOR.
    Rayon hoofd van het Groene hart .
    Teus van Oosterom

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén