“Mooi weertje Wapse.” ‘Ja, weertje. Goed om weer even te fietsen. Die verschrikkelijke auto’s, man, snap jij dat de mensen zich allemaal opkrullen in dat blik? Ze gaan tegenwoordig geconserveerd ritjes maken terwijl de Jagersman in zijn vuistje stikt van het lachen. De benzine is bijna € 2,== de liter en daarvan komt een best stukkie centen bij vadertje staat binnen. Ik snap het niet hoor, geef mij maar de fiets!” Ja, Wapse en Harms waren het daar helemaal over eens. In de verte werd het gebrom van een oude jeep waargenomen. ‘ t Zal toch niet waar zijn? Krijn is weer eens op oorlogspad man! Zoek onmiddellijk dekking. Hij houdt niet zo van nieuwe fratsen, en zweert bij die ouwe jeep.’ Ja, dat zag Wapse nu ook. Die Krijn. Als een uitgelaten tiener reed hij rond, groene baret op en het liefst met wat ouwe veteranen. ‘Weet je Harms, we leggen even aan bij Japie. Komt Krijn ook vast, want altijd als ie maar de kans krijgt om een lekker glas gerstenat te nuttigen, zal ie het niet laten.’. ‘Nou Wapseman, dat zeg je nou, maar een tijdje terug kon ie een heel bijzonder gerstenatje verdienen met het oplossen van een puzzle. Het lukte hem bijna, dat moet ik toegeven, maar hij heeft letterlijk even naast het potje…nou je weet wel. Toen had hij mij een raadseltje opgedist, denk mooi, krijg ik een lekkere beerenburger, maar werd met een paar knikkers achter de computer gestuurd. Want ja, ik had het antwoord redelijk snel op mijn firmament. Trots als een pauw was ik, denk: die is binnen. Nou man, het werden voororlogse knikkers. Leuk, want als ik eerlijk ben, knikkeren kon ik eigenlijk nooit goed. Ik was er een die altijd alles weggaf.” Maar let eens even op, als ik het zo bekijk lijkt het wel of hij gevolgd wordt. Zie je die Opel daar? Die kerels met hun duffelse hoedjes op hebben verrekijkers en ze leuteren ook steeds in een soort walkie talkie.’ Ja, dat zagen de beide vrienden maar al te goed. Het leek wel of Krijn niks in de gaten had. ‘ ‘Weet je, we gaan hier rechts en sjezen dan door naar de Goddeloze Singel even linksaf en dan komen we bij de Frijsted, rechtdoor, dan links naar de Lytse Loane de Ds. Germswei op en dan bij de Nijewei zijn we zo bij schele japie.’ Het duurde dan ook niet lang of beide vrienden deden hun fietsen op slot en schoven aan een tafeltje op het terras van de Gulle Gaper.
En nu maar wachten of Krijn met zijn groene jeep ook zou komen.