Categorie: Harms Pagina 62 van 69

• Ontdaan.
• Onbegrijpelijk.
• Beetje trots.
• Onvoorstelbaar.
• Wordt zowat verwaand.
• Ik ben ontroerd.
• Als ik niet op pas: wordt ik verwaand.
• Waarom?

Zo zitten we met elkaar een beetje te koekeloeren naar alle woordjes van verwaandheid, ontroering en ontdaan van alle emoties. Laten we maar nuchter zijn. Ik vroeg mij n.l. wat af. Ik vroeg mij af of de zaken die ik opschrijf eigenlijk wel nuttig zijn. Schrijf ik eigenlijk al die onzinningheden niet op voor mijn eigen ego? Voor mijn eigen gemoedsrust? Ach ja zeker, natuurlijk is dat zo. Ik kan over mijn kale kop krabben, maar mijn beste ik ben toch ook echt een ijdel ventje. Een ijdel ventje op leeftijd. Als bijvoorbeeld nou een boek van mijn hand zou worden verkocht in de oplages van het aantal bezoekers? Man, ik zou schatrijk (ho ho een beetje minder mag ook wel) worden. Als ik nou eens iets in elkaar kieper waardoor ik bijvoorbeeld per “hit” een paar centen via het “hitten” zou kunnen krijgen? Zou beslist niet onaardig zijn. Ik ga dit nu ook regelen. En beste mensen, stel me a.u.b. niet teleur.

Zie het voor u. U kijkt, en het geld stroomt bij mij binnen. Sluit af en vraagt u af of het klopt. Hup, kieper gewoon weer www.pieterhoeksma.nl op uw scherm en boem: mijn rekening stroomt vol. Eindelijk eens uit het dal der ellende. ’t Zou te mooi zijn om waar te wezen. Wacht: ik neem er vast even een lekker glaasje wijn op. De webmaster krijgt van mij een glaasje port toegeschoven en ik schrijf. Of mijn portemonnee er van af hangt. Jazeker, mijn beste dit wordt weer een beste. Als ik nu ook nog wat over politiek begin te ohajen en nog een beetje meer spiritualiteit, vervolgens de werkzaamheden van vrouwlief extra accentueer en dan ook nog wat “oude verhaaltjes” aan de orde stel: wel mensen, dan ben ik binnen. En ik verklap het: al zou ik binnen zijn dan zou ik binnen nog een keertje aan mijn webloggie werreku. ’t Is? Onvoorstelbaar, ’t Is? onbegrijpelijk!. Leest u dit allemaal? Troost u, u bent echt de enige niet. Enig om wellicht te weten? Duizenden, ja leest u het goed?, jazeker duizenden hits zijn u voorgegaan!!!

Ben ik best een beetje tots op. Dus? Eigenlijk ben ik ontdaan door zoveel lezerstrouw. Maar pas op, mensen, ieder mens heeft een duveltje in zijn doosje zitten. Echt waar. De hoogmoed van een mens is een veertje dat geen wind nodig heeft om te stijgen. Dus moeten we met zijn allen oppassen dat we en dus ik niet verwaand gaan worden. Ach wat is dat heerlijk. Je te wentelen in zelfgenoegzaamheid van verwaandheid. Vele malen lekkerder dan een dompelbad in een nog niet geheel gereed zijnde douchekabien. Bijvoorbeeld. Of je te wentelen in een bad van zelfmeedelijden.
Wel ontroerd mij het een en het ander. Een briefje, met de mededeling van een webmaster eerste klas!!!, ik ben trots op je!. Kijk, een bakvol met zakdoeken moet nu worden aangereikt.

Donkere wolken.

Echt waar. Mijn aanstaande schoondochter studeert. En ze doet het goed. Laten we dat vooral vermelden! Onlangs heeft ze statistiek examen gedaan en volledig tegen alle verwachtingen van haar docenten in is ze volkomen geslaagd. Ze bekijkt de statistiek van mijn hits. De dagelijkse bezoeken nemen hand over hand toe. Ze heeft haar uitgesproken wijze mening. In eerste instantie wil ze me wijsmaken dat ik zelf de zaak zo vaak aanklik om het gemiddelde omhoog te krikken.

Nou, erg aardig gedacht vind ik dat niet. Maar toen ik vertelde dat ik helemaal geen enkele flauw idee van al die bezoeken en visits op mijn site had, noch aanwijzingen in die richting, kwam ze tot de conclusie dat ik maar snel de zaak moest bundelen en uitgeven.

Voorts vertelde ik haar dat er wel veel hits waren op een bepaalde site waar ik ook nog wel eens wat op zet (terzijde!) , waarvan ik toch heb opgekeken.

Inderdaad, het is waar. Absoluut. Ik moet meer gaan fietsen. Maakt de geest zo leeg dat er ruimte ontstaat. Een soort permanent voeden en leegmaken. Eerst leeg daarna een volle geest voor weer een stukkie schrijven, leeg, gaan fietsen, geest leegmaken en …….om vervolgens tijdens het fietsen……..zoiets.

Volgens mij moet je gewoon geweldig uit je nekharen kletsen.

Meer is het niet.

Laat ik maar met twee beentjes (ook al is er beenverschil) op de grond blijven staan.

Lees. Huiver. ’t Is echt niet veel anders.

Ik pak straks een boekje. Van Thomas. Geloof het of geloof het niet. Een oud baasje uit 1130 of zo. Daarvan kan ik nog zoveel leren……….

Het heeft even geduurd. Maar ach, het is ook bijna een eeuw geleden dat onderstaande foto’s zijn gemaakt. Dankzij voortschrijdend inzicht, hulp van de webmaster!!!, kan zelfs deze digibeet wat meer maken van zijn weblog. Mensen die nu op de foto’s staan en die dit hadden gezien zouden zich nu helemaal de ogen uitkrabben. Dat ze het scherm halen anno 2006! Niet te geloven!

Wonderlijke beelden van een zeer rustiek dorp aan de Rijn. Harmelen. De tijd, hoewel onmogelijk, stond even stil. Sta ook even stil bij deze wonderschone plaatjes. Momenten van het verleden. Vastgelegd op celluloid en nu met bits en bites komen zelfs de historische beelden geheel tot leven. Stel u zelf even op als de fotograaf van toen. Drink het beeld op. Dan wilt u vast nog meer plaatjes zien. Dat kan. Mijn probeersel is kennelijk gelukt. Wilt u dus meer? Kijk maar op de groenehartarchieven. Hiernaast kunt u gewoon linken. Link is het niet. Leuk is het wel. Zo komt het vergane verleden weer tot leven. Heden kunt u op deze wijze kennismaken met het rustieke verleden van een rustig dorp aan de Rijn. Zelfstandig Harmelen. Maar ook dat is verleden. Er is een gezegde: vroeger was alles beter.

Deze foto’s onderschrijven in ieder geval wel een groot deel van deze stelling. Zelfstandig en rustig. Rustiek en vreedzaam. Ach, we noemen het misschien nu wel: vergane glorie.